آیا میدانید انرژی مصرفیِ وسایل رفاهی مانند بخاری، گرما ساز، لامپ روشنایی و … عموما از برق، گاز یا گازوئیل تامین میشود؟ آیا میدانید برق و الکتریسیتهی موجود در یک شهر بزرگ نیز از تولید کننده یا ژنراتوری بهوجود میآید که سوخت مصرفی آن گاز، گازوئیل یا انرژی هستهای است؟
بنابراین هر هنگام که یک وسیلهی تولید گرما، سرما و یا یک وسیلهی حرکتی به کار میافتد، بهطور قطع در نقطهای نزدیک یا دور یک یا چند نیروگاهِ تولید انرژی نیز کار میکند و بازماندهی خود را که گاز کربنیک یا تشعشعات رادیواکتیویته است در محیط و طبیعت بر جا میگذارد.
خیلی سخت میتوانیم این واقعیت را درک و لمس کنیم که هر وقت زیر دوش آب گرم هستیم و به منظور زیاد کردن فشار آب گرم، شیر یا اهرمِ آنرا حرکت میدهیم، در همان لحظه در موتورخانهی مجتمع مسکونیِ خود یا در یک نیروگاهِ تولید الکتریسیته، احتراق آتش زیادتر میشود. حال بهراحتی میتوانیم رابطهی مصرف و کارکردِ بیشتر نیروگاه را درک کنیم.
بنابراین هرگاه که شیر آب سرد یا گرم باز میشود، چراغ روشنایی، هوا ساز، کولر، رادیاتور شوفاژ، پنکه، سشوار و یا حتی لپتاب، موبایل و چراغهای کوچک دیجیتال روشن میشود یا وسیله نقلیهای به حرکت میافتد، در همان زمان یا کمی دیرتر ارتباطی مستقیم بین مصرفکننده با درجهی احتراق نیروگاه یا موتورخانه برقرار شده و از آن تولیدیِ انرژی، دودی به هوا میرود.
رابطهی بین مصرف و تولید انرژی و در پی آن آلوده شدن محیط زندگی، یک واقعیت است و اگر به این موضوع توجه نشود زندگی شهری و جامعهی صنعتی خودبهخود به آن دامن میزند و هر روز که از عمر انسان میگذرد آلودگی بیشتر و بیشتر میشود.
صرفهجویی در مصرف عوامل یاد شده فضای بهینهای فراهم میکند که بازتاب آن ایجاد هوای پاکیزه، آسمان آبیتر، آب آشامیدنی سالمتر، زمین کشاوری بارورتر و دریاها و اقیانوسهای سالمتر و دور از مواد آلاینده خواهد شد.
ما هر چند که فقط یک نفر یا یک خانواده هستیم ولی اثرگذاریم. حداقل میتوانیم بر محیط و آگاهسازی دیگران مؤثر باشیم و آنها نیز بر بقیه اثرگذار خواهند بود.
نوشته: مسعود مهدویپور
اسفند 93