کسیکه تمرینهای تنفسی را همه روزه انجام میدهد و میخواهد از تلاش خود نتیجه بگیرد، باید عضلات شکم خود را در اختیار داشته باشد. برای تقویت و مسلط بودن به این بخش باید همه روزه آساناهای خم شدن به جلو و پشت و پیچ ستون فقرات جزو برنامهی تمرینی باشد. نکتهی دیگر در این ارتباط سبک بودن رودهی بزرگ است زیرا در صورت خالی و سبک بودن رودهها میتوانید با کمی تمرکز و تلاش قوای خود را روی عضلات شکم تمرکز دهید و تنفسهای مربوطه را انجام دهید. زمانیکه رودهی بزرگ پر و سنگین باشد هرگز نمیتوان شکم را بهراحتی حرکت داد و عضلهی زیر شکم را با انقباض و انبساطهای مکرر جلو و عقب برد. رودهی بزرگ را میتوان با توجه به آنچه که خورده میشود و مقدار مناسب غذا و تنظیم زمان وعدهها فعال و سالم نگه داشت.
اگر میوه و مواد حاوی فیبر و سلولز در فاصله بین وعدههای غذا مصرف و خوب جویده شود و تا حد امکان از پرخوری و گرسنگی(1) پرهیز شود، معده و رودهها کار خود را بهموقع انجام میدهند.
مصرف نان کاملِ حاوی سبوس، سوپ سبوس گندم و برنج قهوهای و استفاده از روغنهای پالایش نشدهی کنجد و زیتون نیز در این ارتباط موثر هستند. بهطور کلی با تنظیم مقدار، زمان، کمیت و کیفیت آنچه که بهعنوان خوراک مصرف میکنیم، میتوانیم آتش گوارش(2) را همیشه شعلهور حفظ کنیم که نتیجهی آن گرسنگی و دفع بهموقع و همچنین وجود اشتهای سالم و قدرت هاضمهی مناسب است.
کسیکه اینچنین آتش گوارش و هاضمهی خود را فعال نگه میدارد همیشه برای فعالیتهای جنبی و غیرخطی و چهارچوبی زندگی اشتیاق کافی دارد. از این رو تمرینهای یوگا (پرانایاما) را با میل و انگیزه انجام میدهد و از طرفی دیگر بهدلیل سبک بودن شکم، تنفسهایی که در آنها باید عضلهی زیر ناف حرکت کند، کامل و موثر انجام میشوند.
نوشته: مسعود مهدویپور
آذر 91
1- تحقیقات نشان داده کسانیکه رودهی حساس و تحریکپذیر دارند، پرخوری و گرسنگی طولانی این مشکل را افزایش میدهد و ورم روده و کمکاری نیز به آن اضافه میشود.
2- Agni