خالی شدن ذهن برای شروع دوره یا پروژه‌های بزرگ زندگی

خالی شدن ذهن برای شروع

این مطلب برای افرادی است که برای انجام کار خلاق و مهمی در زندگی می‌کوشند. با استفاده از این نکات می‌توانید خود را روی سکوی پرش به سمت ایده‌ی جدید خود قرار دهید. همچنین شرکت‌کنندگان در دوره‌‌‌ها می‌پرسند “در مدتی که به شروع دوره مانده چه کارهایی می‌توانیم انجام دهیم که برای دوره آمادگی بیشتری داشته باشیم؟”

می‌توانید کارهای مهمی انجام دهید که تاثیر دوره بر شما به‌طور تصاعدی زیادتر شود.

انجام کارهای عقب افتاده

برای ذهن به این صورت می‌توانید آمادگی ایجاد کنید که همین الان نگاهی به زندگی خود داشته باشید یعنی محل زندگی، خانه، کار، ماشین، اوضاع سلامتی و غیره و ببینید چه کارهای عقب افتاده‌ای دارید. مثلا هر بار درِ کمد لباس را باز می‌کنید به خود می‌گویید که هنوز لباس‌های زمستانی و تابستانی را جا‌به‌جا نکرده‌ام یا هنگام روشن کردن ماشین صدای ناگواری می‌شنوید و به خود می‌گویید باید ماشین را برای تنظیم موتور ببرم. می‌خواهید در قفسه‌ی آشپزخانه ظرفی را از پشت ظرف‌های متعدد پیدا کنید و باید انرژی زیادی برای پیدا کردن آن صرف کنید. می‌خواهید غذا بجوید و متوجه مشکلی در دندان می‌شوید و با زمزمه‌ی درونی به خود می‌گویید هنوز از دندان‌پزشک وقت نگرفتم.

حتما متوجه شده‌اید که شخص در این موارد با خود زمزمه‌ی درونی دارد، آن‌هم نه زمزمه‌ی خوب، زمزمه‌ای که نوعی عناد یا ملامت به خود در آن وجود دارد که من این کار را انجام ندادم. خودِ موضوع یعنی کمد لباس، قفسه‌ی آشپزخانه، ماشین و دندان مهم نیستند بلکه ذهنِ ما باید فضای گفتگوهای درونی خیلی بهتر و سازنده‌تر از این‌ها باشد. ما باید ذهن‌ را به‌گونه‌ای تربیت کنیم که بتواند طرح‌های آتی زندگی را زمزمه و مرور کند نه هر بار که می‌خواهیم کاری انجام دهیم ملامتی از خود بشنویم.

خالی شدن برای پذیرش فضاهای سازنده و ایده‌های جدیدِ زندگی و شروع دوره

حال چه کاری می‌توان انجام داد؟ در این مدت کارهای عقب افتاده را انجام دهید. از دندان‌پزشک وقت بگیرید، لباس‌ها را جابه‌جا کنید، قفسه‌های آشپزخانه را تمیز و مرتب کنید، مواد اضافه و فاسد شدنی را از خانه دور کنید و حتی لباس‌هایی که سال‌هاست نپوشیده‌اید را ببخشید. می‌دانم که بارها نمونه‌ی این تجربه‌ها را در زندگی داشته‌اید و هر بار این کارها در زندگی انجام می‌شود، حس می‌کنید چه بخش بزرگی از ذهن‌ آزاد و خالی می‌شود.

این خالی شدن برای پذیرش فضاهای سازنده و ایده‌های جدیدِ زندگی است. اگر ذهن پُر باشد همه چیز را دفع می‌کند، البته نه به‌صورت آگاهانه و هوشمندانه. مثلا به شما شرکت در یک دوره‌ی خودسازی پیشنهاد می‌شود اما فوری این زمزمه‌ی درونی برای شما شروع به خواندن می‌کند که من کارهای خیلی مهم‌تری در زندگی دارم. وقتی اینقدر گرفتاری‌های ارتباطی دارم و با خود سر جنگ دارم چه وقت یادگیری تمرین‎‌های این دوره است! این‌ کارها مربوط به افرادِ بی‌مسئله و مرفه است. به این صورت پیشنهادهای سازنده را رد می‌کنید.

در این مدت ابتدا تمام زمزمه‌های درونی‌ که مربوط به کارهای عقب افتاده است را بنویسید. به آن‌ها برنامه دهید و هرچه زودتر اجرا کنید. سپس به فضاهای نو و آماده‌ی خلاقیت‌های جدیدِ ذهن که صد درصد به‌وجود می‌آید، آگاه باشید.

اختصاص دادن زمانی در شبانه روز برای خود

زمانی را در شبانه‌روز به خود اختصاص ‌دهید. یک فرد پر شور و سالم یعنی کسی‌که زندگی را دوست دارد هنگامی‌که صبح از خواب بیدار می‌شود بلافاصله صبحانه نمی‌خورد یا از خانه بیرون نمی‌رود. کاری برای خودش انجام می‌دهد مانند ورزش، نیایش، خلوت کردن با خود، مدیتیشن یا پیاده‌روی و … . همین‌طور عصر که از سر کار برمی‌گردد.

می‌دانید کدام زمان‌ها مهم هستند؟ دو نقطه‌ی عطف در بیست و چهار ساعت شبانه‌روز یکی صبح بعد از استراحت و پیش از مشغول شدن به کارهای روزانه و دوم عصر در فاصله زمانی بعد از کار روزانه و پیش از استراحت شبانه. این دو نوبت را باید برای خود داشته باشیم. در طول دوره هم این دو نوبت شبانه‌روز برای انجام تمرین‌ها و نوشتن‌ها بسیار مناسب است.

درست کردن قالب برای محتوا و شروع دوره یا پروژه‌ی جدید

الزامی نیست اما اگر خواستید برای آمادگی بیشتر از همین امشب یا فردا صبح این دو نوبت را از لحاظ زمانی در زندگی بیست و چهار ساعت خود مجزا کنید. ظرفش را بسازید و قالبی درست کنید که بعدا محتوا را در آن قرار دهید.

مثلا از اکنون می‌توانید برای آمادگی صبح‌ها پس از بیدار شدن مدت زمانی را خالی بگذارید. پیاده‌روی یا نرمش سوئدی کنید، مدیتیشن کنید یا از خودتان و امیال و آرزوها، از گذشته یا زمان حال بنویسید.

موضوعِ نوشتن، پیاده‌روی، نرمش سوئدی یا غیره مهم نیست، مهم این است که شما فضاهای ذهن را که مرتب توسط رویدادهای بیرون و خارج از اختیار شما شکار می‌شود برای اولین بار به تور می‌اندازید و در اختیار خود می‌آورید.

پس از شروع دوره این فضای آماده، تمرین‌ها را مانند یک بذر در زمین خود می‌پذیرد، جوانه می‌زند و رشد می‌کند. اکنون این فضا خالی است. این موارد الزام دوره نیست و می‌توانید انتخاب کنید. کسانی‌که این انتخاب فوق‌العاده را انجام می‌دهند اثر دوره روی آن‌ها تصاعدی می‌شود.

این موارد را می‌توانید برای فضای خلاقِ هر کار مهمی که می‌خواهید در زندگی انجام دهید و برای آن می‌کوشید، استفاده کنید و خود را روی سکوی پرش به سمت ایده‌ی نو قرار دهید.

مسعود مهدوی

بهار 1400

‌