اعتدال رژیم غذایی همیشگی؛ تغذیه در زندگی تمام کسانیکه در راه خودسازی و بهزیستی گام مینهند نقشی مهم و تعیینکننده دارد و همیشه مورد رسیدگی و توجه کافی بوده است. بدن انسان مانند ماشین است. سوختی که به آن میرسد باید متناسب با احتیاج و بهرهدهی آن باشد در غیر اینصورت یا به دستگاههای آن فشار میآید و یا بازدهی آن کم میشود. پس هر کس مطابق ساختمان بدنی (لاغر، چاق، متوسط) و احتیاج خود، باید مقدار و نوع غذا را تعیین کند و این میزان مطابق قوانینی است که همه میتوانند کم و بیش با توجه به ساختارهای فردی و مطالعهی مناسب در این زمینه از آن پیروی کنند.
بدن انسان و حیوان مانند کورهای است که سوخت آن توسط غذا و اکسیژنِ آن از راه تنفس تامین میشود. در حیواناتی که دستآموز بشر نیستند تناسب بین غذا و تنفس همیشه برقرار و مطابق احتیاجشان است ولی در انسان اینطور نیست زیرا هیچ موجود زندهای مانند انسان تغذیهاش اینگونه دچار تنوع نیست و این تنوعطلبی در انتخاب غذاها دستگاههای حیاتی و غدد او را به پرکاری غیرطبیعی و اختلالات درونی و عاقبت به بیماریهای جسمی و روانی دچار میکند. غذای اندک نیز بدن را دچار کمبود کرده و عوارض خاص خود را ایجاد میکند.
داشتن روحیهی معتدل در امر تغذیه نه تنها بدن را در سلامتی نگه میدارد بلکه بهطور غیرمستقیم به ساختن ذهن و روان سالم نیز کمک خواهد کرد. درست و بهاندازه خوردن و لذت بردن از خوراکیها هنری است که در طبیعتِ ما بهطور غریزی وجود دارد و اگر آنرا بهدلیل تنوعطلبی در مزهها و ذائقه پرستی از دست داده باشیم، با دوباره قرار دادن آهنگ تغذیه در خط تعادل و قوانین طبیعت و کمی کوشش جهت حفظ آن، دوباره آنرا به دست خواهیم آورد.
از رامونا ماهاراشی پرسیدند “بالاترین و مشکلترین ریاضت غذایی چیست؟ گفت: «اعتدال.»”
“برنامهی غذایی خود را به برنامهای معتدل و سالم تبدیل کنید و آنرا به یک عادت بزرگ تبدیل کنید و دیگر فکر نکنید چه بخورم و چه نخورم.” (یوگاناندا)
“یوگی آن کسی نیست که خیلی زیاد و یا خیلی کم میخوابد و باز کسی که بسیار زیاد و بسیار کم غذا میخورد یوگی نیست. بلکه یوگی کسی است که همیشه در جادهی «اعتدال» گام برمیدارد.” (گیتا)
گزیدهای از کتاب: تمرینهای عملی یوگا
نوشته: مسعود مهدویپور