میوههای پاییز برخلاف میوههای بهار، بیشتر با خورشید ارتباط داشتهاند تا با زمین، زیرا از زمان شکوفه دادن تا الان حدود شش ماه زیر نور و گرمای زندگیبخش خورشید بودهاند. این نعمتهای خداوند در طول ماههای بهار و تابستان، انرژی و گرمای آفتاب را بهصورت قند و چربی و پروتئین در خود ذخیره کردهاند. فراوانی مواد غذایی نیروبخش را در میوههای این زمان از سال مانند انگور، انجیر رسیده و شیرین، ازگیل، خرمالوی پخته شده توسط آفتاب، خرما، پسته، فندق، گردو و … میتوان مشاهده کرد. این مواد پس از گذر از سیستم گوارش انسان، وارد جریان خون و مایعات سلولی میشوند و همان نیروی خورشید بهصورت انرژی حیاتی وارد اندامهای حرکتی، ذهن و هشیاری ما میشود.
تصور کنید این دانههای زرد و شیرین انگور یا گردوی رسیده که خود از درخت جدا شده یا خرمای براق و آغشته به شهد خویش که روبروی شماست، حداقل سه ماه زیر تابش آفتاب داغ تیر و مرداد و شهریور بوده و در تمام این مدت که در انتهاییترین قسمت شاخهی درخت قرار داشته، انرژی خورشید بهصورت تبدیل آب و املاح به انواع قندها، چربی و پروتئین در سلولها و بافتهای آن ذخیره شده است.
هماکنون این پدیدهی خلقت که در کارخانهی کیهانی ساخته شده روبروی شما قرار گرفته است … ابزار تولیدکنندهی این فرآوردهی آسمانی، خاک و آب و هوا و آفتاب و یک دست انسانی است که آن گیاه را در مقابل این عناصر قرار داده است.
بهراستی اگر قرار بود این محصول، فقط به دست انسان و ابزار بشری تولید و پرداخت شود، بهای آن واقعا رقمی نجومی میشد!
کسانیکه با طبیعت نزدیک هستند، در این روزها با مصرف این میوههای رسیده، ذخایر بدن خود را پر از مواد حاوی انرژی حیاتی میکنند و در ایام سرد پاییز و زمستان مانند یک باتری، همان آفتابی را که با خوردن این میوهها در بدن خود ذخیره کردهاند، دوباره مصرف میکنند.
میوههای خورشیدی به علت بالا بودن ارزش غذاییشان نباید با غذاهای چرب، گوشتی و کلا غذاهای سنگین مصرف شوند، آنها را به عنوان یکی از سه وعده غذای اصلی مصرف کنید. اشخاص کمخون و ضعیف و کسانیکه مزاج سرد دارند، میتوانند شکل رسیدهی میوه را به عنوان وعده و میانوعده، برای تقویت عمومی مصرف کنند. طبیعت این میوهها گرم است، بنابراین افرادی که مزاج گرم و صفرایی دارند، باید آنها را بسیار کم یا معتدل مصرف کنند.
نوشته: مسعود مهدویپور
مهر 89