پکیج دوره «پرانایاما» (تمرین‌های تنفسی یوگا)

 

موضوع: بالا رفتن انرژی (گذراندن راحت‌تر اتفاقات ناگوار با استفاده از این بالا رفتن انرژی) این برای من مثبت‌ترین قسمت تمرینات بود.
چابکی بیشتر بدنی… به خصوص در کوهنوردی
به مراتب بالا رفتن انرژی از زمان تنفس خورشیدی
بیشتر شدن تسلط روی چین‌مودرا و درک بهتر تمرینات
درک کامل انرژی و شعف درونیادامه»

 

موضوع: انعطاف بدنی
استحکام ستون فقرات
باز شدن شش‌ها و روان شدن عالی تنفس…
کاهش حدود 2 کیلوگرم از وزن
بهتر شدن گوارش
بهتر شدن سطح انرژی حدود 30%
رشد محسوس ارتباط با بدن و دستیابی به آرامش و رضایت درونی ادامه»

 

موضوع: به علت فوت پدرم در این دوره شرایط روحیه خوبی نداشتم ولی با این حال نتایج خوبی از دوره گرفتم.
بالا رفتن سطح انرژی (در پیاده‌روی‌ها بیشتر حس می‌کنم)
خواب بهتر…
بالا رفتن مدیریت و تمرکز فکر
بهبود مشکل نفخ شکم تا حد زیاد
تغییرات مثبت جهت کنترل احساساتی مثل خشم
روشن شدن مطالبی راجع‌به یوگا و روش زندگی بهترادامه»

با سلام و عرض ادب و ارادت خدمت جناب استاد مهدوی‌پور عزیز و تیم خوب‌شون.
من فهیمه هستم و در دوره‌ی پرانایامای زمستان ۱۴۰۰ شرکت کردم.
بین ۹۰ تا ۱۰۰ درصد به انجام تمرین‌های هفتگی متعهد بودم. خیلی کم پیش اومد نوبت تمرینی رو از دست بدم.
به‌طور کلی این دوره زندگی من رو منظم‌تر و هدفمندتر کرد.…
از لحاظ تغذیه به‌جز سوپ سبوس بقیه موارد رو رعایت کردم.
حدود ۵۰ درصد ارتباط با طبیعت داشتم.
اثرات دوره برای من بسیار مشهود بود.
– در طول روز چرخش جریان انرژی رو توی فضای سرم احساس می‌کنم.
– قبل از این دوره دوره‌ی مدیتیشن استاد رو شرکت کرده بودم. همراهی این دو دوره برای من اعجازبرانگیز بود. چرا که میگرنم که بسیار درمونده‌ام کرده بود شکر خدا کاملا برطرف شد.
– با مدیتیشن و پرانایاما ارتباط بین بدن و ذهنم بسیار قوی شده. فکر می‌کنم تازه بدنم رو کشف کردم.
– به نفس‌هام در طول روز بسیار واقفم. قبلا اصلا متوجه نفس کشیدنم نبودم اما به لطف این دوره، آگاهی از نفس‌هام توی شلوغی روز منو به زمان حال می‌کشونه و این برام بی‌نهایت لذت‌بخش و آرامش‌دهنده است.
برای تک تک شما آرزوی بهروزی و تندرستی دارم. سپاس بی‌نهایت🌷🌷🌷ادامه»

می‌دونم هنوز خیلی راه دارم، هنوز باید خیلی تمرین کنم، هنوز مسیر طولانی است اما حسی که درونم بود رو خواستم به اشتراک بزارم. انقدر حس نیاز می‌کنم به تمرین‌ها و حس می‌کنم اون چیزی بوده که همیشه دنبالش بودم بعد از انجام تمرین‌ها گریه‌ام می‌گیره چون حس می‌کنم به رسالت روح و زندگیم خیلی نزدیک می‌شم.… قدم می‌زنم این بار با حضور با تنفس با تصمیمی شفاف بدنم را حس می‌کنم قطرات اشکِ شوق در قلبم و کنجکاوی در چشمانم راه می‌روم در پائیز، در بهار، در سفیدی برف‌ها، در آفتابِ تابستان و در این تغییرات و ناپایداری احساسات و زندگی را بیشتر حس می‌کنم؛ با آن می‌رقصم آن‌را با تمام وجود می‌پذیرم و با آن صلح می‌کنم؛ می‌دانم که بخشِ جدایی‌ناپذیر زندگی تغییراتِ آن است. استادان روحی خود را به یاد می‌آورم، هر انسانی که بودنش در زندگیم سراسر برایم درس بود و تجربه و رشد و روحِ من که هر روز غنی‌تر می‌شود و خطوطِ زندگی را در خود جای می‌دهد. به یاد می‌آورم استادم را و با عشق برای آگاهی که از روحِ بزرگش دریافت کردم تماما عشق و انرژی می‌فرستم هرکجا که باشد وجودش را گران‌بها می‌دانم و تنها تلاشم این است که با تعهدم در تمرین شکرگزارش باشم؛ باشد که روزی بتوانم بخشی از وجودِ تاثیرگذارش را در خود تقویت کنم و من نیز باعثِ تاثیراتِ عمیقی در زندگی دیگران شوم و شاید امروز روزی باشد که این‌گونه حس کنم به خواسته‌ی قلبی خود کمی نزدیک‌ترم.
نامه‌ای از من به استادم مسعود مهدوی‌پورادامه»

اول: ممنونم از شما و خودم بابت شرکت در دوره‌ی پرانایاما با جناب استاد مسعود مهدوی‌پور و تیم پشتیبان دوره: تغذیه: ۹۰ درصد ( ۱۰ در صد غفلتم در عدم پرهیز در چندین مورد از دو ماده سمی بوده) تمرینات:… ۸۵ درصد (در چند موقعیت که توجه‌ام معطوف موضوعاتی بیرونی شد- به قول ما قدیمی‌ها متوجه بودم الاکلنگی انجام می‌دهم- و در نتیجه نیمه رها می‌کردم) ارتباط با طبیعت: ۹۵ درصد. گرچه همواره با طبیعت عزیز رابطه‌ی تنگاتنگی داشتم اما در طی این دوره در آپارتمان چندین سبزی کاشتم و از روند رویش مثلا کرفس از انتهای بوته کرفسی که خریده بودم چنان شوقی می‌کنم توصیف‌ناپذیر. تغییرات کاملا محسوس: پنداری: ۸۵ درصد. مثال: شنیده‌ها و رفتارها و دیده‌هایی که قبلا شب هنگام و زمان خواب در سرم می‌لولیدند کم کم به صورت دزدهای بازیگوش درآمدند و از هفته‌ی سه/ چهار برایشان فایل باز می‌شد و با یک × بسته می‌شد. الان دستگیرشان می‌کنم. رفتاری: به شهادت اطرافیان محدودم، به جای عکس‌العمل‌های آنی یا سکوت‌هایی که بعدها انفجاری می‌شد، علت‌ها و معلول‌ها را واضح‌تر و در زمان و مکان مناسب‌تر با جداسازی و آرامش بیان می‌کنم و این در رفتار اطرافیان هم بسیار تاثیرگزار بوده. علائقی که ماه‌ها خاک خورده بودند (نقاشی و نوشتن) انجام شدند و همچنان در حال انجام هستند. کتاب‌ها و وسایل و لباس‌ها و کفش‌ها پاکسازی شد. فیزیکی: کاملا سبک‌تر شدم. دغدغه‌ی اضافه وزن که داشتم الان می‌دانم دغدغه نیست و در اختیار کامل من است. به شهادت اطرافیانم چهره و به خصوص نگاهم شاداب شده و خود نیز واقفم. با وجود پارگی و التهاب چند دیسک که در راه رفتن به خصوص در سراشیبی و پایین رفتن از پله قوز کرده و مورچه‌وار بود، تا ۸۰ درصد گرچه آهسته اما صاف و با posture سالم همراه شده. و- احتمال ادامه‌ی روند آموخته از دوره‌ی پرانایاما- در حد توان و امکان و برای همیشه- : ۹۵ درصد. بسیار قدردانم.ادامه»