پکیج دوره «پرانایاما» (تمرین‌های تنفسی یوگا)

 

موضوع: بالا رفتن انرژی (گذراندن راحت‌تر اتفاقات ناگوار با استفاده از این بالا رفتن انرژی) این برای من مثبت‌ترین قسمت تمرینات بود.
چابکی بیشتر بدنی… به خصوص در کوهنوردی
به مراتب بالا رفتن انرژی از زمان تنفس خورشیدی
بیشتر شدن تسلط روی چین‌مودرا و درک بهتر تمرینات
درک کامل انرژی و شعف درونیادامه»

 

موضوع: کاهش 3 کیلوگرم از وزن
شفاف‌تر و بازتر شدن پوست صورت
کم شدن محسوس پرخوری و زیاده‌خوری عصبی و در نتیجه… نداشتن سنگینی بعد از غذا
بیشتر شدن احساس آرامش
بهبود خواب
بهبود عکس‌العمل نسبت به رفتار دیگران
بهبود وضعیت گوارش
ایجاد تشنگی طبیعی
تجربه‌ی زیاد زمان حال و مدیریت ذهن
با وجود ابتلا به کرونا حالم بسیار خوب است و تمریناتم را به راحتی انجام می‌دهم.ادامه»

 

موضوع: انعطاف بدنی
استحکام ستون فقرات
باز شدن شش‌ها و روان شدن عالی تنفس…
کاهش حدود 2 کیلوگرم از وزن
بهتر شدن گوارش
بهتر شدن سطح انرژی حدود 30%
رشد محسوس ارتباط با بدن و دستیابی به آرامش و رضایت درونی ادامه»

اول: ممنونم از شما و خودم بابت شرکت در دوره‌ی پرانایاما با جناب استاد مسعود مهدوی‌پور و تیم پشتیبان دوره: تغذیه: ۹۰ درصد ( ۱۰ در صد غفلتم در عدم پرهیز در چندین مورد از دو ماده سمی بوده) تمرینات:… ۸۵ درصد (در چند موقعیت که توجه‌ام معطوف موضوعاتی بیرونی شد- به قول ما قدیمی‌ها متوجه بودم الاکلنگی انجام می‌دهم- و در نتیجه نیمه رها می‌کردم) ارتباط با طبیعت: ۹۵ درصد. گرچه همواره با طبیعت عزیز رابطه‌ی تنگاتنگی داشتم اما در طی این دوره در آپارتمان چندین سبزی کاشتم و از روند رویش مثلا کرفس از انتهای بوته کرفسی که خریده بودم چنان شوقی می‌کنم توصیف‌ناپذیر. تغییرات کاملا محسوس: پنداری: ۸۵ درصد. مثال: شنیده‌ها و رفتارها و دیده‌هایی که قبلا شب هنگام و زمان خواب در سرم می‌لولیدند کم کم به صورت دزدهای بازیگوش درآمدند و از هفته‌ی سه/ چهار برایشان فایل باز می‌شد و با یک × بسته می‌شد. الان دستگیرشان می‌کنم. رفتاری: به شهادت اطرافیان محدودم، به جای عکس‌العمل‌های آنی یا سکوت‌هایی که بعدها انفجاری می‌شد، علت‌ها و معلول‌ها را واضح‌تر و در زمان و مکان مناسب‌تر با جداسازی و آرامش بیان می‌کنم و این در رفتار اطرافیان هم بسیار تاثیرگزار بوده. علائقی که ماه‌ها خاک خورده بودند (نقاشی و نوشتن) انجام شدند و همچنان در حال انجام هستند. کتاب‌ها و وسایل و لباس‌ها و کفش‌ها پاکسازی شد. فیزیکی: کاملا سبک‌تر شدم. دغدغه‌ی اضافه وزن که داشتم الان می‌دانم دغدغه نیست و در اختیار کامل من است. به شهادت اطرافیانم چهره و به خصوص نگاهم شاداب شده و خود نیز واقفم. با وجود پارگی و التهاب چند دیسک که در راه رفتن به خصوص در سراشیبی و پایین رفتن از پله قوز کرده و مورچه‌وار بود، تا ۸۰ درصد گرچه آهسته اما صاف و با posture سالم همراه شده. و- احتمال ادامه‌ی روند آموخته از دوره‌ی پرانایاما- در حد توان و امکان و برای همیشه- : ۹۵ درصد. بسیار قدردانم.ادامه»

سلام آقای مهدوی‌پور. به نظرم و بدون تعارف کلمات به اندازه‌ی کافی بارِ معنایی (با بیان و سوادِ من) جهت ابراز سپاسگزاری از این انتقال خالصانه‌ی دانش و آگاهی را ندارند، بسیار گفتن و نوشتن لازم دارم تا منظورم را آن‌گونه که در زندگی حس می‌کنم انتقال دهم، شاید ادیبی شیرین سخن لازم است تا با ظرافت و تاثیرگذاری از کلمات استفاده کند و بگوید چه میزان از شما آموختم و تفاوت را در زندگی احساس کردم.… برای همگان این آشنایی را با شما یا با استادی با این میزان آگاهی، تسلط، دقت و تعهد آرزو دارم. تلاش می‌کنم کوتاه و گویا حداقلی از آنچه دریافت کردم را بنویسم؛ مدت زیادی‌ست که می‌خواهم پیامی را به عنوان سپاس‌گزاری ارسال کنم، نه فقط برای این دوره، برای لحظه لحظه‌ی زندگی‌ام از زمان آشنایی با کانون یوگا و شما و آموزش‌هایی که گرفتم (تا حدودی به کار بستم) و تفاوتِ شخصیت، آرامشِ درونی، قدرتِ اراده، پایشِ ذهن و جسم و ایجاد پایگاه درونی برای انجام آنچه می‌خواستم و توان مدیریت و اجرای آن‌را با این کیفیت نداشتم را تجربه کردم و چه بسا تمام زندگیم به همین دلیل تغییر کرده است، نه یکی دو ماه، بلکه حدود نُه سال تاثیر کوتاه مدت و بلند مدت اجرای آموخته‌هایم را تجربه کرده‌ام. این “لحظه لحظه‌” یعنی در سختی‌ها، هیجان‌ها، فشارها، تصمیمات تاثیرگذار در روند زندگی و چه بسیار مواردی که ناخودآگاه آموزش‌هایی که گرفتم به من یاری دادند!
– پیش‌ترها پزشکِ خانوادگی از تعداد مراجعات من (به‌دلیل بیماری یا توهم بیماری) به ایشان کلافه شده بودند و روزی از من خواستند مدتی به ایشان مراجعه نکنم، بیش از شش سال است که به هیچ پزشکی نیاز نداشته‌ام.
– کاهش حدود ده کیلو وزن بدون ورزشِ حرفه‌ای و تمرین‌های فیزیکی سنگین که سال‌ها انجام می‌دادم با اجرا و آگاهی به آنچه می‌خورم و می‌نوشم و همچنین آگاه بودن به محل و مکانی که در آن زندگی می‌کنم.
– خاتمه دادن به پانزده سال کارِ پر استرسِ حرفه‌ای که برای داشتنِ ثروتِ بیشتر و شهرت آن‌را دوست داشتم و انجام می‌دادم و بعد از هشت سال از رها کردنِ آن بسیار دارا و خوشحال‌تر هستم و چه بسا خلاق‌تر و آگاه به سایر توانایی‌هایم.
– ماندن، یاری و هم‌زیستی شاد در کنار مادرم در طولِ دو سال بیماری سختِ سرطانش، وقتی همه‌ی پنج نفر اعضای خانواده‌ام دچار سردرگمی از شوک بیماری بودند و گرفتارِ روزمرگی‌هایِ زندگیِ صنعتی و در پایان، پذیرش درگذشتِ مادرم با آرامش و حتی شادی برای خودم و “مامان”.
– بعد از سال‌ها شک و ترس از سفرِ دراز مدت با کوله‌پشتی (با هزینه‌ی کم، بدون مقصد مشخص) حالا سه سال است که فقط با یک کوله‌پشتی و چادر بدون شغل و درآمد (با کار داوطلبانه برای هنر و حیوانات) سفر می‌کنم با خانه‌ای بر دوش با کمترین وابستگی به آنچه دارم و می‌آفرینم.
– حذف انسان‌های سمی (در نظرِ من) که هنوز هم بسیار عزیز هستند و هیچ‌گاه نمی‌توانستم زندگی را بدون آن‌ها تصور و تحمل کنم و حالا چقدر هر دو طرف از این تصمیمِ من خوشحال‌تریم.
این‌ها حداقل ولی بزرگ‌ترین تصمیمات زندگی من در طول حدود این نُه سال آشنایی با شما و کانون یوگا بودند. در این دوره‌ی پرانایاما (حداکثر چهل درصد توان اجرای آموزش‌ها و تمرین‌ها را داشته‌ام)؛
– بعد از سال‌ها آرزوی اجرا در برابر دیگران با صدایی رسا که نمی‌لرزد و حالِ خوب را انتقال می‌دهد بالاخره در مقابل دیگران خوانندم و چه بازتاب خوبی داشت، سازها با تمام اختلافِ فرهنگِ موسیقی و زبانِ فارسی، من را همراهی کردند و حتی از میزان انرژی که به دوستان انتقال یافت هنوز هم همگی در عجبیم و این در این حدودِ دو ماه ادامه داشته است.
– بعد از ارتکابِ اشتباهی با توجه به عدم آگاهیِ دوستم به اصل موضوع مشکل را (در نظرِ او) حل کردم، در تمام طول تمرین در آن روز این سواستفاده از ناآگاهی او روی دوشم سنگینی می‌کرد و تمرکزم را گرفته بود، دقیقا بعد از اتمام تمرین او را در آغوش گرفتم و با معذرت خواهی به سواستفاده از عدم آگاهی او اعتراف کردم، او نیز عذرخواهی من را پذیرفت و این اولین بار بود که اعتراف به اشتباه به جای لاپوشانی آنقدر در نظرم شیرین آمد.
– بعد از بیست سال زندگی مشترک بالاخره آنچه تمام این سال‌ها از همسرم پنهان می‌کردم و به خاطر آن دروغ می‌گفتم و بزرگ‌ترین دلیل اختلاف ما است را با صداقت ابراز کردم و بدون کوچک‌ترین شکی به این‌که او باید آگاه باشد همه را با او در میان گذاشتم و چنان بازخورد با آرامشی گرفتم که حسرت می‌خورم چرا تمام این سال‌ها را با دروغ و دغل هدر دادم.
– یک انسان سمی را که بسیار در کنارش آرامش (کاذب) داشتم و به مدت شش ماه تلاش می‌کردم تا بیشتر به او نزدیک شوم با یک تصمیمِ آگاهانه و چشمانی باز از زندگی‌ام حذف کردم.
این‌ها تا همین‌جا برای من تمام آنچه است که از زندگی‌ام انتظار دارم؛ تغییر، تعادل و عدم وابستگی! این را هم اضافه می‌کنم که در این چند سالِ سفر با بسیاری اساتید علوم ماوراء! برخورد داشتم و حتی در کنارِ ایشان زندگی کرده‌ام و در دوره‌هایِ ایشان هم شرکت کرده‌ام (صرفا جهت کنجکاوی) و هیچ‌گاه این قدرتِ اراده‌ی به تغییر و آگاهی را که در دوره‌های شما دریافت کردم حس نکرده‌ام و همچنین هرگز این‌گونه تاثیرگذاری در روش زندگی را در هیچ‌یک از آن دوره‌ها تجربه نکرده‌ام. بسیار خوشحالم که شما در آموزش به واقعیت و آنچه وجود دارد و قابل حس و درک است می‌پردازید و دانش‌تان را به این شکل حقیقی، فیزیکی، محسوس و قابل درک انتقال می‌دهید.
با آرزوی شادی و سلامتی سهیل کلاته بهمن ١۴٠٠ (با سلام و تشکر فراوان از تیمِ حرفه‌ای و خوش سلیقه‌ی پشتیبانی بابت ایجادِ تجربه‌ی گرفتن سرویس عالی)ادامه»

سلام بر استاد مهدوی‌پور. من در هفته از این دوره تحولات جالبی در خودم دیدم. نگرش من نسبت به غذا کلا عوض شد. پرخوری عصبی خیلی کمتر شد و اراده و این حس که من می‌تونم کاری رو انجام بدم در من قوی شده. استرس و اضطراب من کم شده و… به این نگرش نزدیک شدم که دنیای بیرون نمی‌تونه روی حال درونی من تاثیر بزاره. واقعا از صمیم قلبم ازتون ممنون.ادامه»